Eksik Yapboz Parçası
Park Şefi Korucusu Steve Kloster’ın, ormanda birinin kaybolması ilk kez başına gelen bir olay değildi. Ne de olsa 6.700 dönümden geniş olan bir araziyi idare etmeliydi. Bir turist, hatta oradan uzaklaşıp geri dönüş yolunu bulmakta güçlük çeken bir yerli bile olabilir. Bu gibi durumlar artık onu rahatsız etmiyordu, ama bu sefer kaybolan bu çocuğun davasıyla ilgili bir şeyler biraz kötü hissettirdi. Park Şefi Kloster bir bulmaca parçasının eksik olduğu hissine kapılmıştı. Ancak ne olduğunu çözemedi. Çocuk 11 gündür kayıptı ve yakında bulunmazsa bu daha fazla tehlike anlamına gelebilirdi. Ayrıca üvey babası tuhaf bir şekilde resimdeydi. Neden bu işin içine karışmıştı?
Eksik Yapboz Parçası
Maceraya Hazır
Austin Bohannon sadece 18 yaşında olmasına rağmen, sıradan dağcıların ve yürüyüşçülerin bile pek sık deneyimlemediği pek çok açık hava macerası deneyimlemişti. Üvey babasıyla Smoky Mountains’ın sert vahşi doğasına göğüs gerdiğinde, Austin maceraya hazır ve heyecanlıydı. Ancak bu sefer o kadar şanslı değildi ve genç kendini oldukça çaresiz bir durumda buldu. Arama ekipleri onu bulmak için dışarı çıktılar ama varlığından en ufak bir iz bile bulamadılar. Sanki havada kaybolmuş gibiydi. Austin deneyimli bir ormancı ve vahşi doğada büyümüş bir genç olmasına rağmen, bu sefer işler tehlikeli bir hal aldı.
Maceraya Hazır
Sadece Başka Bir Yürüyüş Gezisi
Gününe sıradan bir gün gibi başlamıştı. Hem Austin hem de üvey babası Hubert, ormana keyifli bir gezi yapmak için planlar yapmışlardı. Meşhur Smoky Mountains Milli Parkı’na ilk gelişleri değildi ve daha önce de aynı yolu izlemişlerdi. Bu yüzden yürüyüşü bitirebileceklerinden eminlerdi. Ancak, bölgede ağaçların üzerinde sadece birkaç ağacın işaret vardı. İzi bilmeyen biri kesinlikle kaybolurdu, ancak ikili bu küçük ayrıntıdan etkilenmedi çünkü ilk seferleri değildi. Gelin görün ki, bu sefer o kadar da şanslı değildiler.
Sadece Başka Bir Yürüyüş Gezisi
Gezinin Nedeni
Smoky Mountains’a gitmek istemelerinin sebebi oradaki bol miktarda yetişen belirli bir bitki türünü aramak ve bulmaktı. Austin ve Hubert, milli parklardan bitki almanın polisle başını belaya sokmak anlamına gelebileceğini biliyordu. Bununla birlikte, bu bitkiye olan talebin oldukça yüksek olduğunu (ve insanların ağır bir bedel ödeyeceğini) biliyorlardı. Sağlık takviyeleri ve enerji içecekleri daha popüler hale geldiğinden, çift bu belirli bitkinin yarım kilosu için 600 $ ‘a kadar alabilir. Başarılı olmak için dikkatli olmaları gerekiyordu. Ancak Hubert, dere yakınında büyük bir hata yaptı.
Gezinin Nedeni
Ne Oldu?
Hubert’ın anlattığına göre, derenin yakınındaki bir kayanın üzerinde dururken ayağı kaydı. Dengesini geri kazanmış olsa da gözlükleri suya düşmüştü. Gözlükleri olmadan net bir şekilde görmesi zor olurdu. İlerideki yol tehlikeli ve zorluklar dolu olduğundan gözlüksüz ilerlemek bir hata olabilirdi. Bu, birinin gözlüğünü geri alması gerektiği anlamına geliyordu. 18 yaşındaki Austin, hiç düşünmeden üvey babasının gözlüklerini almak için bir anda dereye atladı.
Ne Oldu?
Başka Bir Yönde Gezinmek
Genç, derenin dibini hissetmek ve üvey babasının gözlüğünü bulmak için ayaklarını kullanmaya çalıştı. Hubert, Austin’in bunu yapmak için mücadele ettiğini gördü, bu yüzden üvey babası olarak oda atlamaya karar verdi. İkisi de çaresizce suda yürüdüler. Hubert gözlükleri olmadan neredeyse kör gibiydi. Hiçbir şey göremeyen Hubert, üvey oğlunun bulunduğu bölgeden çok uzaklaşmaya başlamıştı. Üvey baba her zaman yan yana olduklarını sanıyordu ama nereye gittiğini net olarak göremediği için başka bir yöne doğru ilerledi. Hubert’e göre bu, bugüne kadar pişman yaşadığı en büyük pişmanlık!
Başka Bir Yönde Gezinmek
Geri Dönmek İçin Çok Geç
Zayıf görüşü, çevresinde olup bitenleri fark etmesini engelledi. Hubert dönüp üvey oğlunu aradığında Austin’i hiçbir yerde bulamadı. Gözlüğü geri alma çaresizliği içinde olan baba-oğul, birbirlerinden epey bir uzaklaştı. Daha sonrasında geri dönmek için çok geç oldu. Hubert defalarca Austin’in adını seslendi ama yanıt gelmedi. Sanki genç kaybolmuş gibiydi. Bu hikâyeyi Baş Korucu Kloster’la paylaştığında, subay hikâyeye pek inanmadı. Böylece Baş Korucu Kloster araştırmaya karar verdi.
Geri Dönmek İçin Çok Geç
Gerçek Hikâye
Baş Korucu Kloster, hikâyeyi ikna edici bulmadı. Hubert’in, üvey oğlunun kayıp olduğunu bildirmeden önce neden iki gün beklediğini merak etti. Olanlarla ilgili bir şeyler yanlış ve garip olduğu apaçık ortadaydı. Yine de Baş Korucu Kloster, genç için bir arama grubu gönderdi. Ne yazık ki Austin günlerdir kayıp olduğu için kurtarıcılar herhangi bir ipucu bulamadı. Görünüşe göre genç gözden kaybolmuştu. Ondan kalan hiçbir iz yoktu.
Gerçek Hikâye
Bulunacak Yer Yok
Park Şefi’nin ofisi, bölgeyi taramak için kızılötesi arama özellikli helikopterler ve köpek birimleri gönderdi. Hatta Tennessee Acil Durum Yönetimi Ajansı yardım için seçildi, ancak genç hala bulunamıyordu. Austin’e gerçekten ne oldu? Şef Kloster, Hubert’in onlara söylediklerini anlamaya çalışmak için beynini yedi bitirdi. Bir hafta geçti ve hala gencin nerede olduğuna dair hiçbir fikirleri yoktu. Şef Kloster, Hubert’in onlara söylemediği ve muhtemelen tüm vakayı çözebilecek bir detay olduğunu biliyordu, bu yüzden gerçeği ortaya çıkarmak umuduyla üvey babayla tekrar konuştu.
Bulunacak Yer Yok
Zaman Azalıyordu
Ormanda kaybolan bireyler ve hikayeleri baş korucu için yeni bir şey değildi, ancak bu hikâyede bir şeylerin eksik olduğundan şüphesi yoktu. Şef Kloster, üvey babanın hesaplamasının hiç mantıklı gelmemesi nedeniyle Hubert’in kasıtlı olarak bir şeyler sakladığını düşünüyordu. Austin kaybolalı tam bir hafta olacaktı ve baş korucu zamanın dolduğunu biliyordu. Hızlı davranmak zorundaydılar çünkü vahşi doğa affetmiyordu. O sırada gencin ne yaşadığını hayal edebiliyordu, belki de soğuk ve gidecek bir yeri olmadan titriyordu. Şef Kloster’ın içgüdüleri, Hubert’in hikayesini tekrar anlatmasını sağladı, ancak ikinci kez anlattığında konum konusunda gerçekten belirsizlikler sergilemişti. Üvey baba bunu neden yapıyordu? Gerçekten doğruyu mu söylüyordu?
Zaman Azalıyordu
Sinirlenmeye Başlamak
Şef Kloster üvey babayla özel bir sohbet etmeye karar verdi. Neredeyse bir hafta geçmişti ve zaman oldukça daralıyordu. Baş korucu, Austin’in olası yerinin ve gencin ortadan kaybolmasının anahtarının üvey babada yattığını hissetti. Başta Şef Kloster soruları çok sakince sordu. Ancak, konuşmanın hiçbir yere varmadığını hissettiğinde, ses tonu sertleşmeye başladı. Olumlu kalmaya çalışsa da zavallı çocuğun başına gelebilecek farklı şeyler hayal etmeye başladı. Saatler süren soruşturmadan sonra, Şef Kloster nihayet her şeyin cevabını almıştı.
Sinirlenmeye Başlamak
Kabul Etmek
Şef, baba-oğulun neden parka gittiklerini anladığında, Austin’in tam olarak nerede kaybolduğunu anlamakta hiçte zorlanmadı. Hubert, kendisinin ve üvey oğlunun hasat edilmesi yasa dışı olan yabani ginseng bitkilerini aramaya çalıştıklarını kabul etmek zorunda kalmıştı. Bunlar söylemek konusunda ise şaşırtıcı olmayan bir şekilde sinirliydi. Şef Kloster masasındaki kaçak malları inceledi ve uzman rehberleri içeri çağırdı. Artık nereye çok iyi bakacaklarını biliyorlardı.
Kabul Etmek
Umutlu
Şef Kloster, Austin’in hevesli bir doğa adamı olduğunu biliyordu ve gencin kaybolmasına rağmen vahşi doğada hayatta kalmayı başardığından umutluydu. “O genç; o formda…” dedi Baş Korucu Steve. “Dışarıda her çeşit su var” diye ekledi. Bununla birlikte, eğer Austin gerçekten hayattaysa, arama ekibi onu neden bulamamıştı? Neredeyse 11 gün olmuştu.
Umutlu
Son Bir Kez Aranıyor
Baş Korucu Steve Kloster’ın parkta ve çevresinde çalıştığı 20 yıl boyunca, kaybolan birini aramak hiç bu kadar uzun sürmemişti. Aramadan vazgeçmek üzereydiler, ancak arama ekiplerini son bir kez göndermeye karar verdi. Aramayı bırakmadan önce son bir girişimde bulunmaları gerektiğini düşündü. Her şeye rağmen, hala eli boş dönerken gerçekle yüzleşme zamanı gelmiş gibiydi.
Son Bir Kez Aranıyor
Hayatta Kalmaya Çalışmak
Soru, bu süre içinde genç neredeydi? Bunca günden sonra hayatta mıydı? Kurtarılmayı umarak ormanda mı dolaşıyordu? Eve dönüş yolunu bulmaya çalıştı mı? Neyse ki Austin hala hayattaydı. Bunca zamandır ormanda kaybolmuştu ama hayatta kalmak için elinden geleni yapıyordu. Maceracı ruhu ve deneyimleri ona bir şeyler katmış gibi görünüyor.
Hayatta Kalmaya Çalışmak
Fikrim Yok
Austin, her gün şafaktan gün batımına kadar ormanda büyük bir arama ekibinin onu bulmaya çalıştığını bilmiyordu. Yine de bir şekilde medeniyete dönüş yolunu bulabileceğini umuyor ve dua ediyordu. Ailesinin yanında olmayı çok özlüyordu. Çok geç olmadan önce hayatına geri dönebilmeyi diledi. Asla vazgeçmediği belliydi.
Fikrim Yok
Hüküm Yok
Vahşi doğada tek başınıza ve size yardım edecek kimsenin olmadığı bir yerde kaybolduğunuzu hayal edin. Kendini beslemek ve sağlıklı kalmak için malzeme yok. Tam da Austin’in içinde bulunduğu buydu. Genç tamamen yalnızdı ve hayatta kalmak için sadece kendisine güvenmesi gerekiyordu. Her şey onun içindeydi. Neyse ki, onun bildiği bazı hileler vardı, sert vahşi doğada hayatta kalmasına yardımcı olan numaralar.
Hüküm Yok
Hayatta Kalmak İçin Mücadele
Austin her gün ormana çıktığında hayatta kalmak için savaştı. Şans eseri, geçmişten yararlanabileceği bazı beceriler edinmiş ve hayatta kalma eğitimi almıştı. Kısa süre sonra hayatta kalma teorisinin pratikten çok farklı olduğunu anladı. Yine de şu anda yapabileceği en kötü şeyin panik yapmak olduğunu biliyordu.
Hayatta Kalmak İçin Mücadele
A Planı
Austin cep telefonuna sinyal almak için yakınlardaki bir tepeye çıktı. Vahşi doğada sinyal alma şansının zayıf olduğunun farkındaydı. Ancak telefonunun ekranında sinyal olmadığını görünce kendini yine de yıkılmış hissetti. Yardım için annesini aramayı düşünmüştü ama şimdi kendini çaresiz hissediyordu. Austin, ertesi sabah uyandığında B planını gerçekleştirmesi gerektiğini biliyordu.
A Planı
Tatlı Su Bulmak
Telefon sinyalini bulma ve annesini arama planı ona çok fazla enerji ve zamana mal olmuştu. Austin, sonunda durumunu kabul etme zamanının geldiğini biliyordu. O ormanda mahsur kalmıştı ve çıkması biraz zaman alacaktı. Bir sonraki önceliği tatlı su bulmaktı. Genç, insanların günlerce yemek yememesinin mümkün olduğunu biliyordu, ancak su olmadan uzun süre yaşayamayacaktı.
Tatlı Su Bulmak
Yanlış Yön
Tepeden aşağı indikten sonra Austin, kaynağını bulmak için dereyi takip etmeye başladı. Kendini kaynağın olduğu dağın eteğinde buldu ve içilebilir su bulmayı başardı! Ancak başka bir sorunu vardı. İki gün boyunca yanlış yönde yürümüştü. Artık içmek için suyu vardı ama ilk olduğu yerden daha uzaktaydı. Bu muhtemelen arama ekibi için de bir sorundu.
Yanlış Yön
Etrafında Dolanmak
Şef Kloster, Austin’den “hareketli hedef” olarak bahsetti. Genç hiçbir yerde kalmadığı için, arama ekibi onu bulmakta zorlandı. Ancak Austin’in bu kadar çok hareket etmesi anlaşılabilir bir durumdu çünkü onu arayan biri olup olmadığından gerçekten emin değildi. Ayrıca onu bulabileceklerinden de emin değildi. Gençlerin hayatta kalmak için yaptığı şey, aslında insanların onu bulmasını zorlaştıran şeydi.
Etrafında Dolanmak
Affetmeyen Vahşi Doğada Daha Derine
Austin acımasız vahşi doğada daha derine inmişti. Arama ekiplerinin onu aradıkları yere daha yakın olmak istiyorsa, gittiği yoldan geri dönmesi gerekecekti. Tek sorun, hangi yöne gitmesi gerektiğini bilmemesiydi. Tek bildiği hareket etmeye devam etmesi gerektiğiydi. Bu açıkça arama ekibi için işleri daha da zorlaştırdı, ancak Austin bunu yaparsa daha iyi bir şansa sahip olacağını düşünüyordu.
Affetmeyen Vahşi Doğada Daha Derine
Hala Yemek Yok
Austin her gece ertesi gün devam edebilmesi için gücünün olması için dua etti. Ancak yine de yiyecek bulamadığı için zayıflıyordu. Açlık onu ilk birkaç gün rahatsız etti ama sonra artık hissetmedi. Vücudu muhtemelen hayatta kalma içgüdüsüne sahipti. Ancak sonsuza kadar böyle devam edemeyeceğinin de farkındaydı. Annesine gelince, o elbette endişeliydi.
Hala Yemek Yok
Birbirimizi Sonsuza Kadar Çevreleyen
Bu arada, Austin’i tepeden tırnağa arayan yüzlerce kişi vardı. Tekneler nehirde gezinirken K9 birimleri ormanı araştırdı. O zamanlar gencin her zaman kendilerinden bir adım geride veya ileride olduğunu bilmiyorlardı. Austin hareketli bir hedef olarak arama ekibini hiç durmadan devam etmesine sebepti. Bir gün, helikopterlerin tepesinde dolaştığını duydu. Onu aradıklarını biliyordu. Ancak, onlara sinyal veremedi ve ağaçlar genci oldukça iyi saklıyordu.
Birbirimizi Sonsuza Kadar Çevreleyen